بدوي الجبل
هاي الGصيدة كتبتها عام 1933 بعد ما هجرتني حبيبتي
" زوينة"عام 1938 وبقول بيها:
كلماتك دائما تدمع، وقلبي من جوا بتوجع
ومصريني عليكي ابتتقطع
وراسي من الوجع راح يفقع
حرام عليكي خليتني من الألم مثل مدفع
ما بشGع ولا برGع
وصوتي من الدموع راح وما بيرجع
إرضيت أكونلك الفارس الملثم، الداير بالصحاري
وأنت هواكي عليّ صار مقلع
والله من اليوم لاركب باص المؤسسة وما أدفع
و لغير الله ما أسجد ولا أركع
انا المجروح وأخوكي من الضحك عليّ
راح يفقع
بيفكرني من جيل بعبع
بيوكل وما يشبع، بيروح وما برجع،بينزل وما يطلع
أنا اليوم من حياتك راح أطلع
وراح أخبي الألم وعمري على مظاربكم ما برجع
بتفكريني مجنون وللهوى ما بنفع ؟؟
أنا طير شلوه أطير بالسما وما بخنع
خبيت حبك بقلبي وانتي عمرو قلبك علي ّما يكشع
الله يسامحك على المرار في قلبي المجروح
يلي صار مثل الأصم
لا يحكي ولا يسمع
وصح لساني، واشرب قهوتك يا شيخ طراد
بدوي الجبل
هاي الGصيدة كتبتها عام 1933 بعد ما هجرتني حبيبتي عام 1938 وبقول بيها:
كلماتك دائما تدمع، وقلبي من جوا بتوجع
ومصريني عليكي ابتتقطع
وراسي من الوجع راح يفقع
حرام عليكي خليتني من الألم مثل مدفع
ما بشGع ولا برGع
وصوتي من الدموع راح وما بيرجع
إرضيت أكونلك الفارس الملثم، الداير بالصحاري
وأنت هواكي عليّ صار مقلع
والله من اليوم لاركب باص المؤسسة وما بدفع
ولا لغير الله بركع
انا المجروح وأخوكي من الضحك عليّ
راح يفقع
اليوم من حياتك راح أطلع
وراح أخبي الألم وعمري على مظاربكم ما برجع
بتفكريني مجنون وللهوى ما بنفع ؟؟
أنا طير شلوه أطير بالسما وما بخنع
خبيت حبك بقلبي وانتي عمرو قلبك علي ّما يكشع
الله يسامحك على المرار في قلبي
يلي صار مثل الأصم
لا يحكي ولا يسمع
وصح لساني
بدوي الجبل " جبل الجوفة"
[/SIZE][/COLOR][/FONT]
أوتدري يا أخي ؟؟؟
اتحسر على لغتنا ,,,فقد كانت العرب قديماً تبعث أطفالها للبدو لكي يصبحو أقوى باللغة العربية,,,
أما الآن فكل شيء قد تغير ,,, حتى البدوي ما عاد يتكلم اللغة العربية السليمة ,,,
لقد فتحت جراحا يا أخي ,,,
اقبل مروري
أوتدري يا أخي ؟؟؟
اتحسر على لغتنا ,,,فقد كانت العرب قديماً تبعث أطفالها للبدو لكي يصبحو أقوى باللغة العربية,,,
أما الآن فكل شيء قد تغير ,,, حتى البدوي ما عاد يتكلم اللغة العربية السليمة ,,,
لقد فتحت جراحا يا أخي ,,,
اقبل مروري
أعتقد أنك فهمت قصدي
واللبيب من الإشارة يفهم
فليس كل ما يشقع ويرقع هو من الأدب
احيانا يكون الكلام في الأدب من قلة الأدب
بدوي الجبل
هاي الGصيدة كتبتها عام 1933 بعد ما هجرتني حبيبتي
" زوينة"عام 1938 وبقول بيها:
كلماتك دائما تدمع، وقلبي من جوا بتوجع
ومصريني عليكي ابتتقطع
وراسي من الوجع راح يفقع
حرام عليكي خليتني من الألم مثل مدفع
ما بشGع ولا برGع
وصوتي من الدموع راح وما بيرجع
إرضيت أكونلك الفارس الملثم، الداير بالصحاري
وأنت هواكي عليّ صار مقلع
والله من اليوم لاركب باص المؤسسة وما أدفع
و لغير الله ما أسجد ولا أركع
انا المجروح وأخوكي من الضحك عليّ
راح يفقع
بيفكرني من جيل بعبع
بيوكل وما يشبع، بيروح وما برجع،بينزل وما يطلع
أنا اليوم من حياتك راح أطلع
وراح أخبي الألم وعمري على مظاربكم ما برجع
بتفكريني مجنون وللهوى ما بنفع ؟؟
أنا طير شلوه أطير بالسما وما بخنع
خبيت حبك بقلبي وانتي عمرو قلبك علي ّما يكشع
الله يسامحك على المرار في قلبي المجروح
يلي صار مثل الأصم
لا يحكي ولا يسمع
وصح لساني، واشرب قهوتك يا شيخ طراد
بدوي الجبل " جبل الجوفة"
[/SIZE][/COLOR][/FONT]
يا خوي يا ياسر
ويش هاظ الذي أسمع
أدري بجرحك
صار الأدب هالايام ...لا يظر ولا ينفع
ومن خويك خذلك نصيحة
عن أدب ما فيه أدب
لازمنا نترفع
يا خوي يا ياسر
والله أنا مثلك
بهالأدب حاير
صار الأدب ...لكل واحدٍ مهبول
ما يدري ويش صاير
يكتب بالسنة سطرين
ما يدري معناها
ويقول أنا شاعر
وسلامتكم
لن اعلق على كل ما قرأت فلا تعليق يليق الآن ويا حسرتي على لغتنا
طققتني من الضحك واثرت الغصات في قلبي على ماقصدت
ولكني اسأل واستفسر عن عمرك يا ياسر
قبل فتره طلبت مني تكبير خطي لأن نظرك ضعيف
ارجو التوضيح حتى اخاطبك بما يليق وعمرك لو سمحت