فلسطين يا حبيبتي الاولى يا وجع يذبح صدري منذ سنين
يا ملتقى الاحزان والاوجاع يا وجع اللاجئين
يا وجع مسجد دمر فيه عباد لله ظلوا ساجدين
يا دمعة اشجار زيتون قطعت يا دمية طفلة مزقت يا لهب بندقية ملثم حزين
يا صوت تكبير المساجد يا رنة أجراس الكنائس يا مجد الاولين
فلسطين انتي لن تكون سواكي حبيبتي وهل للحب طعم من دون ان تعيش فلسطين
من دون ان تصلي حراً واقفاً مرفوع الهامة ممشوق الجبين
من دون ان تمشي في مناكبها لتعبر حيفا ويافا وعكا ونابلس وتصطف الرحالة في غرب جنين
كيف لي ان اعيش وقلبي معلقاً فيكي متيماً فيكي فمهما كذبوا باننا بعناكٍ تذكري شهيداً ملثماً في ثراكي صار اليوم دفين
تذكري اهل غزة حين حوصروا كيف عاشوا في خيام صامدين
تذكري امجاد ابطالكي ياسر وعياش والرنتيسي والشيخ ياسين ... ثائر القيسي
أجد في بعض حروفك الرقه وبعضها الروعة وبعضها الأحاسيس المرهفة والبساطة
وتجمع كل ذلك بكل روعة في بعض ما تكتب...أجد في قلمك ما يلفت نظري دائماً ولكني للآن لا أستطيع أن أميز ماهيته
بوركت يا ثائر فحروفك من ذهب دائماً