والشئ يعرف بالضد...فلولا الحزن لما عرفنا السعادة ولولا العتمة لما تنسّمنا النور ولولا المرض لما تلذذنا بالعافية...احياناً اواسي نفسي بذلك عندما يمر علي المزعجون من البشر...واحياناً اشعر ان الحياة لا معنى لها لولا وجودهم...يكفي انك تهرول لتحتسي فنجان القهوة وحيداً على شرفة المنزل ...ثم تكتب قصيدة.....ببساطة أشعر أنهم يجيشون مشاعرنا ويجعلوننا حكماء.
مشكورة اخت حنان
ووجود أمثالك يترجم لنا السيء بالحسن...لهو أمر رائع
كل الشكر لك على مرورك الذي جعلني أفكر من جديد بما كتبت..
دمت بحفظ الله