احيانا اشفق على ذلك المخلوق الضعيف المخفي بين الضلوع
فكم انهكته الاحاسيس المرهفة وكم اتعبته هموم الحياة
التي تراكمت مع مرور السنين لكنها تأبى الخضوع..
كم نحتاج لمن يزيح ذلك التراكم ..لمن يفجر تلك الامواج بداخلنا لتخرج تلك المشاعر بداخل ذلك القلب المسكين
التي طالما بقيت حبيسة بداخلنا تثور وتغلي كالبركان..
كثيرا ما حاولت التمرد على مشاعري واعلنت لها العصيان
وصنعت بداخلي المئآت من الثورات والانقلابات ..
لكن بالنهاية كان مصيري الفشل فاقبع مرغما على الانصياع لتلك الهواجز الخانقة بداخلي التي تأبى الرضوخ لرغباتي الجارفة.كانها حالة من السيطرة والاستعمار تولدت رغما عني فاصبحت بطياتها كالعبد لا استطيع الوقوف امامها فاصبحت بالنهاية عبارة عن بقايا انسان..
حاولت البحث بكل المعاجم والكتب لعلي اجد تفسيرا واحدا لما انا فيه فاختلطت علي المعاني وتنوعت علي المفاهيم فاصبحت في حيرة اكثر من ما كنت عليها ببداية الطريق..فعندما يعشق الانسان شخصا فإنه يرى فيه ذلك الملاك الفتان.. الذي يحمله بذراعيه لبر الامان
لمن يمسح عن وجنتيه تلك الهموم والاحزان
فهنيئا لتلك القلوب الطاهرة التي لا تحمل بين ثناياها الا المحبة فتطير بلا اجنحة بعالم ناصع البياض تحاول ان تشفي تلك الصدور قبل فوات الاوان
كم اشتقت لتلك القطرات القادمة من السماء لتسقي تلك القلوب العطشة وترويها
لتغسلها وتُنَقّيها
لتزيل ذلك الغلاف المتحجر من على سطحها المتصدع
كم نحتاج للخروج كأطفال صغار لا يفقهون شيئا بهذه الحياة سوى اللهو تحت المطر لمن لا يعرفون سوى البسمة ولا يوجد بقلوبهم مكان للحقد اواليأس
كم نحتاج لمن يضغط على يدينا بحنان واطمئنان ..كم نحتاج لمن يمسح تلك الدموع
ويزيح عن قلوينا تلك الاوجاع
كم نحتاج..وكم نحتاج وكم نحتاج..
مهما تحاولنا التجرد من مشاعرنا ونقل تلك الاحاسيس لبر الامان
نجد اننا ما زلنا في بداية الطريق وكاننا لم نغادر ذلك المكان
فما عاد القلب قادرا كما كان على كتم المشاعر التي اعلنت العصيان
لا اعلم كم احتاج من حروف للرد على كلماتك...فانا بطبعي منذ صغري من اكثر البشر الذين يحتاجون لوجود هذه القلوب وتلك الايدي التي تشعرك بالحنان
بتنا في زمن نشفق به على انفسنا ونشعر ان قلوبنا مهما قست فما زالت تتسم بالبراءه امام ما تواجهه في هذه الدنيا التي لم تعد تتسم الا بالقسوه للأسف...
ومهما كبرنا ...نشعر اننا ما زلنا نحتفظ ببراءة قلوبنا بداخلنا
داخلنا عبارة عن طفل صغير ....ينطلق للعب كلما سمنحت له الفرصه...
اثرت بداخلي الكثير من المشاعر المكبوته بداخلي يا مالك....اثرت غضب مشاعري من هذا العالم فعلا
عدت لقلمك ...فما اجمل الحروف حينما تعانق الاقلام من جديد
رائع ما كتبت...لكني شعرت بحزن عميق مابين السطور...
لا تدعه يتغلب عليك ابداً....
ليس هينا ان تعلن مشاعرك العصيان ..وان تسبح بك في فضاء لا متناه العواطف المزيفة للاسف فتراك طائرا غريبا يغرد وحيدا ..لكن ذلك لا يمنعك ابدا من التغريد وان كان حزينا لعل بعض القلوب تصحو
تتصارع الرغبات في دواخلنا المنهارة بين الرغبة في الاستسلام لقدر حزين وبين اخرى تود لو تصنع مجدك على قمم الجبال والا تنهار بك الجسور مهما غلفها الخداع
في الواقع ...لا يمكن الرد على حروفك ها هنا بطاقة واهنة ..ولتتقبل بدلا عنها طاقة زهر اخوية ..وساعود لانهل من فيض الكلمات هنا
دمتم بعز
كم نحتاج لمن يزيح ذلك التراكم ..لمن يفجر تلك الامواج بداخلنا لتخرج تلك المشاعر بداخل ذلك القلب المسكين
التي طالما بقيت حبيسة بداخلنا تثور وتغلي كالبركان..
كم نحتاج لمن يضغط على يدينا بحنان واطمئنان ..كم نحتاج لمن يمسح تلك الدموع
ويزيح عن قلوينا تلك الاوجاع
كم نحتاج..وكم نحتاج وكم نحتاج..
سامحك الله .. دخلت الأدبي لأرى ما يخفف الآهات ..
فوجدت ما يزيدها .. و يا ليتها بقيت على ذلك .. ففتحت جروح أحاول أن أضمدها ..
آه كم أشتاق لكِ يا أمي ..
رغم اختناقي لقراءة كلماتك .. إلا أنك أبدعت وأحسنت التعبر أخي مالك ..
أتمنى منك أن لا تحرمنا ابداعك .. وان نرى كلماتك هنا باستمرار ..
كل التحية لك أخي مالك ..
لا اعلم كم احتاج من حروف للرد على كلماتك...فانا بطبعي منذ صغري من اكثر البشر الذين يحتاجون لوجود هذه القلوب وتلك الايدي التي تشعرك بالحنان
بتنا في زمن نشفق به على انفسنا ونشعر ان قلوبنا مهما قست فما زالت تتسم بالبراءه امام ما تواجهه في هذه الدنيا التي لم تعد تتسم الا بالقسوه للأسف...
ومهما كبرنا ...نشعر اننا ما زلنا نحتفظ ببراءة قلوبنا بداخلنا
داخلنا عبارة عن طفل صغير ....ينطلق للعب كلما سمنحت له الفرصه...
اثرت بداخلي الكثير من المشاعر المكبوته بداخلي يا مالك....اثرت غضب مشاعري من هذا العالم فعلا
عدت لقلمك ...فما اجمل الحروف حينما تعانق الاقلام من جديد
رائع ما كتبت...لكني شعرت بحزن عميق مابين السطور...
لا تدعه يتغلب عليك ابداً....
حاسه حالي بدي اعيط
وجع مالك
كم من المرات قلنا فيها يا ليتنا لم نكبر وبقيت احلامنا الوليدة تعانق احلامنا البريئة التي تعانق السماء
يا ليتنا لم نكبر وبقينا كما نحن لا نفهم يالحياة غير تلك الطموحات البسيطة تلك الاحلام الصادقة بداخلنا فقد كنا نرى الكون جميلا بكل ما فيه لانملك غير تلك الدمعة التي لا تسقط الا لحاجاتنا التي لم يلبيها الاباء
تتراقص اعيننا فرحا عندما نسمع حركة الباب وفجأة من خلفة يظهر ذلك الرجل الطيب ..نركض اليه فرحين بعودته نرمي بانفسنا بين احضانه واعيننا تراقب ماتحمله يداه من هدايا كان قد وعدنا بإحضارها عند المساء
جميل هي تلك المشاعر وتلك البراءة يا ليتنا لم نكبر ونكتشف ان تلك البراءة التي كنا نرى فيها هذه الدنيا ماهي الا اضغاث احلام تحولت بعدها لالوان من قسوة الحياة
لست متشاءما لكن لماذا دوما قصيرة هي ساعات الفرح وطويلة ساعات الاحزان
لست متشاءما فانا والتشاءم مازلنا اعداء
فبساطة توسعت احلامي حتى طالت القمر لكني استيقظت على واقع احاول ان ارسم فيه بريقا من امل علني اجده يوما من الايام..
مرورك دوما مايرسم البسمة في داخلي ووجود اسمك معناه انك بخير فتتسلل الطمئنينة لقلب اخ لا يحمل بقلبه لاخته حنان الا كل مودة واحترام
رائعة انتي دوما وابدا ..اما كلماتي فهي متواضعة امام مرورك الرائع البهي الجميل
هذا القلب الصغير يحاصره العشق ويلقي به في وادي سحيق الظلال....لكنه يبقى مدفئة الآمال
مشاعر حتى في عصيانها دافئة..
لك ولقلمك الراقي تحية وتقدير اخي مالك
شكرا مالك على الخاطرة
بس ممكن تشرحلي هالصورة الفنية
ما فهمتها :
"" لتزيل ذلك الغلاف المتحجر من على سطحها المتصدع ""
شو حضرتك ابتشتغل على حفارة؟
أو إنك يا مالك صاحب كسارة
ويمكن تكون مثلا جيولوجي متخصص طوبار مثلا ؟
المهم ما علينا - اشرحلي الصورة هسا هسا
لأنو صار راسي يوجعني وأنا عم بحاول أحَلْ حِلْ ها .
شكرا مالك على الخاطرة
بس ممكن تشرحلي هالصورة الفنية
ما فهمتها :
"" لتزيل ذلك الغلاف المتحجر من على سطحها المتصدع ""
شو حضرتك ابتشتغل على حفارة؟
أو إنك يا مالك صاحب كسارة
ويمكن تكون مثلا جيولوجي متخصص طوبار مثلا ؟
المهم ما علينا - اشرحلي الصورة هسا هسا
لأنو صار راسي يوجعني وأنا عم بحاول أحَلْ حِلْ ها .
هسا ..هسا
كل العالم طلعت للقمر وصارت تحكي هلأ ماعدى الي بشجعوا نَوَر اسبانيا والادهى انك طلعت بتشجع كمان غجر المانيا
ماعلينا..
مليون مرة حكيتلك انه بحب الطوبار من وانا صغير ونفسي اكون شوفير مدحلة
بس مع هيك بعرفش ابني معرش زينgو
عكلن يا صديقي وضحتلك اني قصدت بالغلاف المتحجر على "القلوب المتصدعة"
وليس "الامطار"
مش لو تصير دقيق حجر بظل هالغلا الي احنا واقعين فيه احسنلك واكثر فايدة من انه تكون دقيق لغة